«Όσα ξέρει ο νοικοκύρης…..»

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Δεν θυμάμαι να πέρασαν πάνω από 5-6 μέρες που στη «βράση» της ψήφισης του τελευταίου πολυνομοσχεδίου «της συμφοράς» - υπερψήφιση που κατέστη άνετα δυνατή από τις τερατογενέσεις που έχουμε παρακολουθήσει να εξελίσσονται κυβερνητικώς με ανίερες , μέχρι και κωμικές συνεργασίες-  όταν απολαύσαμε διάφορους κυβερνητικούς να εμφανίζονται στα φιλόξενα τηλεοπτικά κανάλια και να μάς λένε πόσο καλά πάνε τα πράγματα, πόσο «έπεσε» η ανεργία και σε πόσο καλή κατεύθυνση πηγαίνει η χώρα.

Συνήθως, όταν παρακολουθώ ειδησεογραφικές τηλεοπτικές εκπομπές, ακούγοντάς τους όλους αυτούς να λένε απίστευτες αρλούμπες, το μυαλό μου κλωθογυρίζει στις επάλληλες ερωτήσεις  που κάνω συχνά στον εαυτό μου: « Μα καλά, σε ποια χώρα ζούνε αυτοί; Σε ποια πόλη; Δεν περπατάνε; Δεν βλέπουν; Δεν ακούνε;  Δεν αισθάνονται; Δεν διαβάζουν; Δεν έχουν τσίπα;»

Σάββατο, 20 Ιανουαρίου, διαβάζω  τι  μεταδίδει η  Ντόιτσε Βέλε :  «Σε άθλιες δουλειές ημιαπασχόλησης οι Έλληνες  και  η κυβέρνηση πανηγυρίζει». Η Ντόιτσε Βέλε παρακαλώ. Το «Γερμανικό κύμα» στα Ελληνικά. Ο  γερμανικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός που εκπέμπει διεθνώς μέσω βραχέων κυμάτων, Ίντερνετ και δορυφόρων σε 30 γλώσσες στο ραδιόφωνο (DW Radio) και σε 4 γλώσσες στην τηλεόραση (DW-TV), ενώ οι ειδήσεις που μεταδίδει είναι διαθέσιμες μέσω της ιστοσελίδας  του.  Η Ντόιτσε Βέλε κύριέ μου. Και με εκφράζει απόλυτα κάτι που είχα διαβάσει – και σημειώσει- στο kerkidablog.blogspot.com  που δυστυχώς δεν είναι πλέον ενεργό : «Όταν ήμουνα μικρός, στα χρόνια της χούντας θυμάμαι ότι, κάθε βράδυ κάναμε  ησυχία, ανοίγαμε  το ραδιόφωνο και  ακούγαμε ευλαβικά τις ειδήσεις απ την Ντόιτσε Βέλε. Προσπαθούσαμε να μάθουμε την αλήθεια...να ακούσουμε…. να καταλάβουμε. Και μόνο μέσω της Ντόιτσε Βέλε  το καταφέρναμε»

Σήμερα που δεν έχουμε χούντα, που όλα τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις και τα ιντερνετικά ΜΜΕ είναι ελεύθερα, θα αρχίσουμε να καταφεύγουμε και πάλι στη Ντόιτσε Βέλε για να μάθουμε;  Αλλά… τι να μάθουμε;  Ότι «έπεσε» η ανεργία;  Ότι «βγαίνουμε απ΄τα Μνημόνια»; Ότι πάμε καλά; Ότι έρχεται η ανάπτυξη; Ότι η κυβέρνηση δίνει τιτάνια μάχη για να σώσει τη χώρα από το χάος στο οποίο μας είχαν φέρει οι προηγούμενοι;  Μα εμείς, οι «κάποιοι» τέλος πάντων, κυκλοφορούμε στους δρόμους  και τις πλατείες, πάμε στις ουρές στην Τράπεζα για να πάρουμε  τη «μνημονιακή» σύνταξή μας, μιλάμε με τον κόσμο, ακούμε τι μας λένε νέοι και γέροι,  διαβάζουμε, αναπνέουμε τη διάβρωση και τη συμφορά. Ξέρουμε.

Αλλά ξέρει και η Ντόιτσε Βέλε : «Το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα, που κάποτε ήταν σε ρεκόρ 27%, μπορεί να έπεσε επτά ποσοστιαίες μονάδες από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, αλλά σχεδόν 6 στους 10 είναι εγκλωβισμένοι σε μία αγορά στην οποία κυριαρχούν οι εκ περιτροπής θέσεις εργασίας ή ημιαπασχόλησης « μας λέει. Ξέρει η Deutsche Welle. Κι εμείς ξέρουμε ότι  : « Αυτές οι αδιέξοδες θέσεις εργασίας «στοιχειώνουν» το μεγαλύτερο μέρος του ταλαιπωρημένου νότου της Ευρώπης,  φέρνοντας ως παράδειγμα την Ισπανία, όπου τα τελευταία χρόνια οι μισοί νέοι εργαζόμενοι έχουν προσωρινές συμβάσεις εργασίας, αλλά και την Ιταλία, που αυτό ισχύει για τα 2/5. Ομως, στην Ελλάδα, τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν αυτή την εβδομάδα δείχνουν μία ανησυχητική τάση: 6 στους 10 είναι εγκλωβισμένοι σε άθλιες, ανασφαλείς θέσεις εργασίας ημιαπασχόλησης».

Για κοίτα κύριέ μου. Τα ξέρει η Ντόιτσε Βέλε. Κι εμείς, όλοι το ξέρουμε ότι « Αυτή η τάση ξεπέρασε το τρομακτικό  περυσινό 50% πέρυσι  αλλά οι ειδικοί περίμεναν ότι θα υποχωρήσει γρήγορα, καθώς η ελληνική οικονομία είχε ανάπτυξη περίπου 2%. Ομως αυτό δεν συνέβη, δείχνοντας αυτό που οι ειδικοί αποκαλούν ανάπτυξη άνευ ουσίας» . Το ξέρουν όλοι. Κι εμείς τι ξέρουμε ότι : « Η υπόθεση εργασίας ήταν ότι νέες θέσεις θα δημιουργούνταν μετά την περικοπή των μισθών και τους ευκολότερους για τους εργοδότες όρους για προσλήψεις και απολύσεις. Τελικά αυτό γύρισε μπούμερανγκ, δημιουργώντας μία τερατώδη, εργασιακή ζούγκλα. Περιττό να πω, ότι οι πιο ευάλωτοι επλήγησαν περισσότερο»

Το δημοσίευμα σημειώνει ακόμη ότι, με βάση τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν αυτή την εβδομάδα, 5 στους 10 Ελληνες εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι κατά μέσο όρο για έξι μήνες, από εργοδότες που ήδη πληρώνουν λιγότερα από 500 ευρώ τον μήνα για ημιαπασχόληση.

Το ξέρει η Ντόιτσε Βέλε. Κι εμείς, όλοι οι Έλληνες το ξέρουμε. Μόνο η κυβέρνηση και οι συνεργαζόμενοι δεν το ξέρουν.