Ανδρέας Αναστόπουλος «Η μικρομεσαία επιχείρηση είναι αυτή, που συνήθως βάλλεται πρώτη σε όλες τις κρίσεις»

 

Η ανακοίνωση του  δεύτερου lock down έχει προκαλέσει, αβεβαιότητα, ανασφάλεια και αγωνία στο σύνολο της επιχειρηματικής κοινότητας. Διανύοντας την πρώτη εβδομάδα, το οικοσύστημα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων  για μια ακόμη (για πολλοστή θα έλεγα) βάλλεται. 

Η επιχειρηματική κοινότητα  διανύει  την κρισιμότερη περίοδο στη μεταπολεμική της ιστορία. Ο κίνδυνος αφανισμού μέχρι χθες υγιών οικονομικών οργανισμών είναι ορατός περισσότερο από ποτέ. Ο αντίκτυπος στην οικονομία και οι συνέπειες από την υγειονομική κρίση και την παρατεταμένη ύφεση είναι πλέον ορατές. Το τοπίο παραμένει θολό και οι προοπτικές δυσοίωνες. Η μικρομεσαία επιχείρηση έχει πλέον να διαχειριστεί  δυσβάστακτα οικονομικά  κόστη.

Με τις  οικονομικές δυσκολίες να φαντάζουν αξεπέραστες, χωρίς να έχει  ληφθεί κάποια  μέριμνα (εκτός των αναστολών πληρωμών)  για τις ατομικές επιχειρήσεις, τους αυτοαπασχολουμένους καθώς για  και τους εταίρους της κάθε μορφής επιχείρησης,  η επόμενη μέρα θα είναι διαφορετική  και πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν θα καταφέρουν να ανταπεξέλθουν, με αποτέλεσμα να βάλουν λουκέτο.

Οι  μικρομεσαίες  επιχειρήσεις  αποτελούν  έναν από τους βασικότερους πυλώνες και κατά κοινή ομολογία  είναι η ραχοκοκαλιά της εθνικής μας  οικονομίας . Την τελευταία δεκαετία όμως ελέω των μνημονίων αλλά και του πρώτου κύματος της επιδημίας αρκετοί κλάδοι συρρικνωθήκαν και  άλλοι έχουν ήδη καταρρεύσει.

Η απρόσκοπτη λειτουργία  της Δημόσιας Διοίκησης για την άμεση υλοποίηση των μέτρων που εξήγγειλε  η κυβέρνηση πρέπει να εξασφαλιστεί περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Η έγκαιρη καταβολή όλων των επιδομάτων και η εφαρμογή των μέτρων στήριξης(που δεν είναι πανάκεια )  πρέπει να  έχουν αποτελεσματικό αντίκτυπο στο σύνολο της οικονομίας, αλλά και στην επιβίωση του συνόλου των επιχειρήσεων.

Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις δεν έχουν λάβει καμία ουσιαστική βοήθεια από το τραπεζικό σύστημα μέχρι σήμερα. Οι εξαγγελίες  των άτοκων δανείων (όπως φαίνεται) ακούμπησαν (πάλι) μόνο τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις .  Η ανάγκη στήριξης των τοπικών οικονομιών είναι μεγαλύτερη από ποτέ.  Κάθε πρόγραμμα, κάθε χρηματοδοτικό εργαλείο, οποιαδήποτε θετική ρύθμιση, είναι κάτι που μπορεί να βοηθήσει να σταθούν όρθιες οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Η αναστολή των οικονομικών υποχρεώσεων των επιχειρήσεων θα βοηθήσει , αλλά σήμερα πρέπει βάλουμε στο τραπέζι ένα  πρόγραμμα   αναδιάρθρωσης και οριστική διαγραφή μέρους αυτών.  . Ο εμπορικός κόσμος (συνεχίζει να )   περιμένει  την εκπόνηση από την πολιτεία ενός   μελετημένου σχεδίου  , που δεν θα στηρίζει μόνο λίγες μεγάλες επιχειρήσεις,  αλλά τις πολλές και μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις. Η ανάγκη στήριξης των τοπικών οικονομιών είναι μεγαλύτερη από ποτέ.  Κάθε πρόγραμμα, κάθε χρηματοδοτικό εργαλείο, οποιαδήποτε θετική ρύθμιση, είναι κάτι που μπορεί να βοηθήσει, στο να σταθούν όρθιες οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Η αναστολή των οικονομικών υποχρεώσεων των επιχειρήσεων θα βοηθήσει αλλά με την δραματική   πτώση τζίρου του τελευταίου εξάμηνου δεν θα είναι εύκολη η εξόφληση τους . Θεωρώ ότι είναι η ώρα, που η πολιτεία πρέπει να μελετήσει,   πρόγραμμα   αναδιάρθρωσης και  οριστικής  διαγραφής μέρους των χρεών.

Μένουμε ασφαλείς  και ψωνίζουμε από το σπίτι,  είναι το μότο της εποχής μας. Με αυτό τον τρόπο όμως δεν χτίζονται οικονομίες και δεν δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Είναι ηλίου φαεινότερων ότι την μερίδα του λέοντος των ηλεκτρονικών παραγγελιών την παίρνουν οι πολυεθνικές. Η (όποια)  ασφάλεια που παρέχει το πληκτρολόγιο του υπολογιστή  –ταμπλετ –κινητού  πρέπει να είναι πρόσκαιρη και μόνο ως τέτοια πρέπει να επικοινωνηθεί.  Λιανεμπόριο και τηλεργασία δεν συνάδουν.

Συνάδελφοι η μικρομεσαία επιχείρηση είναι αυτή που συνήθως βάλλεται πρώτη σε όλες τις κρίσεις. Είναι όμως και αυτή που μπορεί να ανακάμψει πρώτη,  γιατί είναι το θεμέλιο των τοπικών οικονομιών, είναι συνήθως οικογενειακή, διαθέτει αρχές και αξίες,  δεν είναι απρόσωπη και  παραμένει  σημείο αναφοράς της ιστορίας μιας πόλης. Για όλους αυτούς τους λόγους  οφείλουμε  να είμαστε αισιόδοξοι και να συνεχίζουμε να παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Δεν είναι η πρώτη φορά που βρισκόμαστε στην “δίνη του κυκλώνα”.  Τα καταφέραμε άλλωστε την τελευταία δεκαετία  χωρίς την υποβοήθηση κρατικών ενισχύσεων και επιχορηγήσεων…

 

Με εκτίμηση

Αναστόπουλος Ανδρέας

Πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Καλλιθέας