«Επιστροφή
στην Αλβανία». Κατ’ αυτόν τον τρόπο μεταφράζεται για την πλειοψηφία των Αλβανών
μεταναστών στη Μαγνησία η οικονομική κρίση. Τα στοιχεία είναι ενδεικτικά των
όσων ακούγονται, αφού πριν ένα δίμηνο από τη Μαγνησία είχαν φύγει μόλις...
50 οικογένειες αλβανών για την χώρα τους, ενώ σήμερα αυτός ο αριθμός αυξήθηκε
ραγδαία καθώς καταγράφονται 230 οικογένειες που έφυγαν από τη Μαγνησία, ενώ
σύμφωνα με εκτιμήσεις με το κλείσιμο των σχολείων, οι οικογένειες αλβανών που
θα φύγουν θα ξεπεράσουν τις 400!
Ο πρόεδρος του Αλβανικού Συλλόγου «Η πρόοδος» κ. Ασίμ Κούκα, κάνει λόγο για δεύτερο ξεριζωμό, αφού αναγκάζονται πολλές οικογένειες να επιστρέψουν στην πατρίδα τους μετά από 20 χρόνια διαμονής τους στην Ελλάδα.
Η οικονομική κρίση της χώρας έχει οδηγήσει τους τελευταίους μήνες, πολλούς μετανάστες στην ανεργία, ειδικά σε περιοχές όπου η οικονομία στηρίζεται κατά μεγάλο βαθμό στην γεωργία, την οικοδομή και στην κτηνοτροφία. Μεγάλος είναι πλέον ο αριθμός των μεταναστών από τη γειτονική χώρα που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την εργασία και τη διαμονή τους στο Βόλο και στο Πήλιο, με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις, χωρίς να το θέλουν να αναγκάζονται όπως τονίζουν να υποστούν «έναν δεύτερο ξεριζωμό» μέσα σε 25χρόνια.
Το χειρότερο, όπως λένε οι ίδιοι, είναι ότι ούτε στην Αλβανία μπορούν να επιβιώσουν καθώς ούτε εκεί μπορούν να βρουν δουλειά, αλλά και επειδή πολλοί από αυτοί αντιμετωπίζονται ακόμη και στην ίδια τους την πατρίδα ως μετανάστες…. αφού πολλά παιδιά αλβανικών οικογενειών, που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στην Ελλάδα δεν μιλούν καθόλου την αλβανική γλώσσα!
Σύμφωνα με τον κ. Ασίμ Κούκα, πριν από περίπου ένα δίμηνο είχαν φύγει για Αλβανία περίπου 50 οικογένειες σήμερα όμως μετράει περίπου 230 οικογένειες που, μάζεψαν ότι περιουσία δημιούργησαν στην περιοχή και έφυγαν πίσω για την πατρίδα τους, αφού πλέον δεν υπάρχουν δουλειές ούτε για μεροκάματο!
«Πλέον μιλάμε για μαζική φυγή των αλβανικών οικογενειών. Εκτιμήσεις κάνουν λόγο ότι με το κλείσιμο των σχολείων θα έχουν φύγει από την Μαγνησία περίπου 400 οικογένειες αλβανών», επισημαίνει ο κ. Κούκα.
Να σημειωθεί ότι οι περισσότεροι αλβανοί που έχουν έρθει στην Ελλάδα έχουν δημιουργήσει εδώ οικογένειες και μια καινούργια ζωή, αφού τα παιδιά τους πηγαίνουν σχολείο ή σπουδάζουν εδώ και η μετακίνηση ολόκληρης της οικογένειας είναι ακόμη πιο δύσκολη από την πρώτη τους μετακίνηση από την Αλβανία προς της Ελλάδα.
Ένα μεγάλο ποσοστό αλβανικών οικογενειών έχουν για περισσότερα από 20 χρόνια στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα τα παιδιά τους να μην γνωρίζουν την αλβανική γλώσσα και να αντιμετωπίζονται ακόμη και στην ίδια τους την παρτίδα ως μετανάστες. «Οι οικογένειες που έχουν φύγει προσπαθούν για δεύτερη φορά να ξαναχτίσουν την ζωή τους από την αρχή μέσα σε 25χρόνια. Καθημερινά υπάρχουν άτομα που φεύγουν από το Βόλο, ειδικά τα άτομα που δεν έχουν οικογένεια εδώ τους είναι πολύ πιο εύκολο να φύγουν. Τόσα χρόνια στο Βόλο έχουμε χτίσει εδώ τα σπίτια μας, τις επιχειρήσεις και τις οικογένειες μας», τονίζει ο κ. Κούκας.
Τέλος σύμφωνα με τον κ. Κούκα, το 85% του όγκου των αλβανών μεταναστών που ήρθαν στο Βόλο ασχολούνται με την οικοδομή ενώ οι υπόλοιποι απασχολούνται σε γεωργικές εργασίες. «Αυτή την στιγμή στην οικοδομή υπάρχει πτώση της τάξης του 75%, με δεδομένη αυτή την κατάσταση, δεν μπορούμε να βρούμε ούτε μεροκάματα. Πριν 20 χρόνια που είχα πρωτοέρθει στην Ελλάδα, δεν υπήρχε περίπτωση να θες να δουλέψεις και να μην μπορείς να βρεις».
Ο πρόεδρος του Αλβανικού Συλλόγου «Η πρόοδος» κ. Ασίμ Κούκα, κάνει λόγο για δεύτερο ξεριζωμό, αφού αναγκάζονται πολλές οικογένειες να επιστρέψουν στην πατρίδα τους μετά από 20 χρόνια διαμονής τους στην Ελλάδα.
Η οικονομική κρίση της χώρας έχει οδηγήσει τους τελευταίους μήνες, πολλούς μετανάστες στην ανεργία, ειδικά σε περιοχές όπου η οικονομία στηρίζεται κατά μεγάλο βαθμό στην γεωργία, την οικοδομή και στην κτηνοτροφία. Μεγάλος είναι πλέον ο αριθμός των μεταναστών από τη γειτονική χώρα που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την εργασία και τη διαμονή τους στο Βόλο και στο Πήλιο, με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις, χωρίς να το θέλουν να αναγκάζονται όπως τονίζουν να υποστούν «έναν δεύτερο ξεριζωμό» μέσα σε 25χρόνια.
Το χειρότερο, όπως λένε οι ίδιοι, είναι ότι ούτε στην Αλβανία μπορούν να επιβιώσουν καθώς ούτε εκεί μπορούν να βρουν δουλειά, αλλά και επειδή πολλοί από αυτοί αντιμετωπίζονται ακόμη και στην ίδια τους την πατρίδα ως μετανάστες…. αφού πολλά παιδιά αλβανικών οικογενειών, που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στην Ελλάδα δεν μιλούν καθόλου την αλβανική γλώσσα!
Σύμφωνα με τον κ. Ασίμ Κούκα, πριν από περίπου ένα δίμηνο είχαν φύγει για Αλβανία περίπου 50 οικογένειες σήμερα όμως μετράει περίπου 230 οικογένειες που, μάζεψαν ότι περιουσία δημιούργησαν στην περιοχή και έφυγαν πίσω για την πατρίδα τους, αφού πλέον δεν υπάρχουν δουλειές ούτε για μεροκάματο!
«Πλέον μιλάμε για μαζική φυγή των αλβανικών οικογενειών. Εκτιμήσεις κάνουν λόγο ότι με το κλείσιμο των σχολείων θα έχουν φύγει από την Μαγνησία περίπου 400 οικογένειες αλβανών», επισημαίνει ο κ. Κούκα.
Να σημειωθεί ότι οι περισσότεροι αλβανοί που έχουν έρθει στην Ελλάδα έχουν δημιουργήσει εδώ οικογένειες και μια καινούργια ζωή, αφού τα παιδιά τους πηγαίνουν σχολείο ή σπουδάζουν εδώ και η μετακίνηση ολόκληρης της οικογένειας είναι ακόμη πιο δύσκολη από την πρώτη τους μετακίνηση από την Αλβανία προς της Ελλάδα.
Ένα μεγάλο ποσοστό αλβανικών οικογενειών έχουν για περισσότερα από 20 χρόνια στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα τα παιδιά τους να μην γνωρίζουν την αλβανική γλώσσα και να αντιμετωπίζονται ακόμη και στην ίδια τους την παρτίδα ως μετανάστες. «Οι οικογένειες που έχουν φύγει προσπαθούν για δεύτερη φορά να ξαναχτίσουν την ζωή τους από την αρχή μέσα σε 25χρόνια. Καθημερινά υπάρχουν άτομα που φεύγουν από το Βόλο, ειδικά τα άτομα που δεν έχουν οικογένεια εδώ τους είναι πολύ πιο εύκολο να φύγουν. Τόσα χρόνια στο Βόλο έχουμε χτίσει εδώ τα σπίτια μας, τις επιχειρήσεις και τις οικογένειες μας», τονίζει ο κ. Κούκας.
Τέλος σύμφωνα με τον κ. Κούκα, το 85% του όγκου των αλβανών μεταναστών που ήρθαν στο Βόλο ασχολούνται με την οικοδομή ενώ οι υπόλοιποι απασχολούνται σε γεωργικές εργασίες. «Αυτή την στιγμή στην οικοδομή υπάρχει πτώση της τάξης του 75%, με δεδομένη αυτή την κατάσταση, δεν μπορούμε να βρούμε ούτε μεροκάματα. Πριν 20 χρόνια που είχα πρωτοέρθει στην Ελλάδα, δεν υπήρχε περίπτωση να θες να δουλέψεις και να μην μπορείς να βρεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου